Jaskra jest bardzo poważną chorobą oczu, która bez odpowiedniego leczenia może prowadzić nawet do utraty wzroku. Warto jak najszybciej rozpoznać tę chorobę, by wdrożyć odpowiednie procedury medyczne, chroniąc wzrok. Rozpoznaj pierwsze objawy jaskry i udaj się do specjalisty!
Spis treści
- Jaskra – co to za choroba?
- Objawy jaskry – nie przegap ich!
- Rozpoznanie jaskry – jakie badania przeprowadza lekarz?
- Leczenie jaskry – na czym polega?
Jaskra – co to za choroba?
Jaskra to przewlekła choroba oczu, której głównym objawem jest postępujące uszkodzenie nerwu wzrokowego. Jest to jedno z najczęstszych schorzeń prowadzących do utraty wzroku, zwłaszcza u osób starszych. Przyczyną jaskry jest najczęściej podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe, które wywiera nacisk na nerw wzrokowy, prowadząc do jego uszkodzenia. Jaskra często rozwija się powoli i bezobjawowo, co sprawia, że pacjenci mogą nie zdawać sobie sprawy z postępującej choroby aż do momentu, gdy dochodzi do poważnych uszkodzeń.
Objawy jaskry – nie przegap ich!
Rozpoznanie wczesnych objawów jaskry może być trudne, ponieważ choroba często nie daje wyraźnych sygnałów we wczesnych etapach. Jakie symptomy daje jaskra? Objawy to między innymi:
- zawężenie pola widzenia – jednym z głównych objawów jest stopniowa utrata obwodowego pola widzenia, co sprawia, że pacjent widzi wyłącznie obszar na wprost;
- niewyraźne widzenie – osoby z jaskrą mogą doświadczać okresowego zamglenia widzenia, zwłaszcza po przebudzeniu lub przy dużym zmęczeniu;
- ból oczu i głowy – w przypadku ostrego ataku jaskry może wystąpić silny ból w okolicy oczu oraz głowy, często towarzyszący nagłemu wzrostowi ciśnienia wewnątrzgałkowego;
- Tęczowe okręgi wokół źródeł światła – czyli efekt halo, pacjenci mogą zauważyć kolorowe aureole wokół świateł, szczególnie w nocy;
- problemy z adaptacją do ciemności – trudności z widzeniem po przejściu z jasnych do ciemnych miejsc mogą świadczyć o zaburzeniach funkcji nerwu wzrokowego.
Jeśli zauważysz u siebie którykolwiek z powyższych objawów, jak najszybciej skonsultuj się z okulistą. Wczesne rozpoznanie jaskry zapobiegnie trwałej utracie wzroku.
Rozpoznanie jaskry – jakie badania przeprowadza lekarz?
Rozpoznanie jaskry wymaga przeprowadzenia specjalistycznych badań okulistycznych. Do najczęściej wykorzystywanych należą:
- pomiary ciśnienia wewnątrzgałkowego – badanie, które mierzy ciśnienie wewnątrz oka. Podwyższone ciśnienie jest jednym z głównych czynników ryzyka jaskry;
- badanie pola widzenia – pozwala ocenić, czy pacjent traci obwodowe pole widzenia, co jest typowym objawem jaskry;
- gonioskopia – badanie, które pozwala ocenić kąt przesączania, czyli miejsce, w którym odpływa płyn z wnętrza oka. W jaskrze kąt ten może być nieprawidłowo zablokowany;
- badanie dna oka – okulista przygląda się tarczy nerwu wzrokowego, oceniając jego stan i ewentualne uszkodzenia
- Inne badania obrazowe np. OCT tarczy nerwu wzrokowego- pozwala ocenić kształt tarczy i wykryć odstępstwa od normy, a także poddać analizie grubość włókien nerwowych
Regularne wizyty u okulisty, zwłaszcza po 40 roku życia, pozwalają odpowiednio wcześniej podjąć leczenie. Warto pamiętać, że jaskra to choroba, która może prowadzić do ślepoty. Warto więc działać profilaktycznie.
Leczenie jaskry – na czym polega?
Leczenie jaskry ma na celu przede wszystkim obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego i zahamowanie postępu choroby. W zależności od stadium jaskry i indywidualnych potrzeb pacjenta lekarz może zaproponować różne metody leczenia:
- leczenie farmakologiczne – stosowanie kropli do oczu, które zmniejszają ciśnienie wewnątrzgałkowe poprzez ograniczenie produkcji płynu wewnątrz oka lub poprawę jego odpływu;
- leczenie laserowe – zabieg laserowy pomaga w odblokowaniu kąta przesączania, co umożliwia lepszy odpływ płynu i obniża ciśnienie w oku;
- leczenie chirurgiczne – w zaawansowanych przypadkach może być konieczne przeprowadzenie operacji, która pozwoli na poprawienie odpływu płynu z wnętrza oka.
Leczenie jaskry jest procesem długoterminowym, wymagającym regularnych wizyt kontrolnych i stosowania zaleconych leków. Chociaż nie można cofnąć uszkodzeń nerwu wzrokowego, odpowiednio dobrane leczenie może skutecznie zapobiec dalszemu postępowi choroby i utracie wzroku.